وای خدای من !من کیم؟؟؟

بارها و بارها از خودم پرسیدم که من کجای این دنیای بزرگم.هر وقت به آسمون آبی نگاه میکنم و عظمت اون رو میبینم وقتی نظاره گر انتهای بینهایتش میشم از خودم میپرسم خدای بزرگ من کجای این دنیا هستم؟اصلا اینجا چیکار میکنم؟  

از وقتی خودم رو شناختم بودم و نمیتونم نبودن وجودم رو حس کنم؟ من چند سالمه؟ سی سال یا سه هزار سال یا شایدم بیشتر؟کی میدونه؟؟؟ 

هر روز صبح شاهد انوار طلایی خورشیدم که پهنای آسمون رو روشن و آبی میکنه و شبها شاهد ماه نقره ای و ستاره های چشمک زن.تا حالا فکر کردی ماه یا خورشید که مثل یه توپ کوچولو تو آسمون معلقند چقدر بزرگند؟چه جوری تو فضا شناورن؟ چرا گرد و کره ای شکلند؟  

یه جا خونده بودم که مریخ قبلا مثل زمین بوده ولی بر اثر گرمای خورشید حیات درونش از بین رفته... 

پس تو زهره هم زندگی بوده ...کیا اونجا زندگی میکردند ؟ آدمایی شبیه به ما یا ؟؟؟ 

شاید بعد ها تو یه سیاره دیگه بگن که زمانی زمین محل زندگی موجوداتی بوده که حالا نسلشون منقرض و این کره خاکی از بین رفته..... 

اونوقت ما چی میشیم؟ این همه ستاره و سیاره و کهکشان و ....جهانیکه ما توش زندگی میکنیم خیلی بزرگتر از این حرفهاست... 

هیچ میدونستی همه این همه نقطه نورانی که شبا تو آسمون میبینی ستاره نیستند؟ خیلیهاشون تجمع میلیاردها ستاره اند که در حال هزاران فعل و انفعالات هستند..انفجار های شدید و امثال اینها؟و میلونها سال نوری از ما فاصله دارن؟    

                                          اینجا چه خبره؟؟؟  

       هر نقطه نورانی که اینجا میبینی مجموعهای از یک کهکشان هست ..  

               

میدونستی این نورهایی که تو آسمون میبینی فقط یه سرابند و در اصل میلیاردها سال پیش از بین رفتند؟تا حالا شده بری در باره این دنیای عظیم کنکاش کنی؟ 

ما چی هستیم؟تو جهان به این بزرگی که کره خاکی ما مثل یک نقطه ریز دیده میشه ما چی هستیم؟شاید اجزای تشکیل دهنده یک اتم باشیم و شایدم از اون ریزتر. 

کی باور میکنه که خداوند این همه آفریده باشه و ما فقط کل زندگیمون تو یه منطقه به اندازه یک نقطه سپری شه..پس بقیش چیه؟ کی باور میکنه کل دنیاهایی که آدم توش سیر میکنه سه تا باشه.زمین.برزخ.جهان بعد از مرگ. 

اصلا جهان بعد از مرگ یعنی چی؟چند تا جهان بعد از اون هست.من که بعید میدونم تو جهان بعدی تموم شم.پس تکلیف این همه ستاره و کهکشان چی میشه؟وای خدای من!!!!!! 

زندگی آدما شبه حیووناست.فقط ما آدما دوتا پا داریم و حرفهای اونا رو نمی فهمیم.اونام عاشق میشن .میفهمن.جنگ میکنن. میخورن.بچه هاشون رو دوست دارن.زندگی مورچه ها موریانه ها .اون همستری که موقع زایمان جفتش بهش عشق ورزی میکنه.. کمکش میکنه تا راحتتر زایمان کنه و بعد بچه هاشو مثل یک پدر واقعی تمیز میکنه و عشقش رو نثار اونا میکنه. 

اینا یعنی چی؟ 

به نظر من  سیر طبیعی زندگی کاملا مشابه و فقط با توجه به آگاهی موجودات این سیر متغیر میشه. تمام نظام هستی بر یک اصول پیش میره .نظمی که در درونت میبینی رو با نظمی که در دنیا هست مقایسه کن..روندشو چک کن ببین عین هم هستند.از یه اتم گرفته تا بینهایت دنیا.. 

این یعنی چی؟